M
Museum De Pont
Een geheel nieuwe start voor een museum
Het
M
M
De Collectie
Bij de opening van het museum in 1992 beschikte De Pont over 10 kunstwerken, een volle bankrekening en veel ambitie. Sindsdien zijn er jaarlijks 3 grote solopresentaties van toonaangevende hedendaagse kunstenaars in het museum te zien. Het museum streeft ernaar om na zo’n tentoonstelling minstens één ‘sleutelwerk’ van elke kunstenaar te verwerven. Het was Hendrik Driessen die als directeur dit grote avontuur mocht leiden. De Pont heeft nu een collectie hedendaagse kunst waar elk ander museum in Nederland jaloers op zal zijn. Hendrik Driessen was verantwoordelijk voor het collectiebeleid. Die mocht als het ware uitgaan van een lege doos en deze vullen. Verzamelen voor
M
M
Het Succes
Inmiddels is De Pont een museum geworden, bekend en gerespecteerd tot ver buiten Nederland. Het museum wordt beschouwd als een van de beste en meest in het oog springende particuliere musea ter wereld. Zo wordt M
M
Anish Kapoor
De inmiddels wereldberoemde kunstenaar Anish Kapoor had vanaf het begin een band met het museum en de eerste directeur.
M
M
M
Vertigo
Het werk weerspiegelt de omgeving op een heel bijzondere manier. Als je voor het werk staat, merk je niet direct dat het een grote roestvrijstalen plaat is van bijna twee bij vijf meter. De titel van het werk, Vertigo, verwijst naar Alfred Hitchcocks psychologische thriller Vertigo uit 1958. Deze film bevat een scène die net zo verbijsterend is als dit werk van Anish Kapoor. In de filmscène raakt de acteur (James Stewart) verstrikt in hoogtevrees en staat hij hoog op een kerktoren. Hij wordt duizelig en dreigt zijn evenwicht te verliezen, de grond lijkt steeds dichterbij te komen en hij moet moeite doen om niet te vallen.
Hitchcock visualiseert dit overtuigend door in en uit te zoomen en speelt met de focus om angst op te roepen bij de toeschouwer en hem te desoriënteren. Als u de video hieronder bekijkt, krijgt u een indruk van het werk van Anish Kapoor.
In interviews is Anish Kapoor duidelijk over de cinematografische kwaliteit van zijn sterk gepolijste reflectieve werken. In Vertigo verwijst hij in de titel naar de film van Hitchcock, maar ook naar de werking van deze scène.
Door te werken met hooggepolijste reflectieve, gebogen oppervlakken doet Anish een serieuze poging om de kijker te desoriënteren door middel van vervormde reflecties. Verrassend genoeg worden de omgeving en de kijker als het ware meegezogen in het werk dat vlak voor hen lijkt op te lossen, de wereld op zijn kop te zetten of links en rechts te schakelen, zonder dat het werk van zijn plaats afwijkt. Vertigo maakte eigenlijk de weg vrij voor het latere werk Sky-mirror voor Hendrik, dat op het voorplein werd geplaatst.
Het gebouw van de voormalige wolspinnerij Thomas de Beer, overblijfsel van een veel groter fabriekscomplex, is een merkwaardige, gesloten doos die aan de buitenkant niets van het interieur onthult. De spinnerij was nog steeds in gebruik toen de nieuwe gebruikers er begin 1990 voor het eerst kwamen. Het proces van de verwerking van ruwe wol tot garen heeft de plattegrond van het complex op een zeer logische en eenvoudige manier bepaald. Door dit proces is er een karakteristieke afwisseling van ruimtes. Eerst grote wollen loodsen, dan een brede, hoge gang, een zone met kleine wollen loodsen en dan de grote hal met dakraam.
De staat waarin de fabriek zich bevond maakte het noodzakelijk om een totale renovatie en verbouwing uit te voeren. Technisch en fysiek had het gebouw alle kenmerken van een Nederlandse fabriek: functioneel en technisch aan de rand, niet meer dan de kale benodigdheden. Daarom werden het dak en de vloer van de grote zaal volledig vernieuwd en alle muren gerestaureerd. Uitgangspunt bij de renovatie en verbouwing is geweest om het karakter van het gebouw zoveel mogelijk te behouden, enerzijds vanwege de bruikbaarheid van de ruimtes, anderzijds om iets van het verleden te behouden.
In 2018 vierde het museum zijn 25-jarig bestaan met een speciale overzichtstentoonstelling ‘Weerzien’. Vijfentwintig jaar: van nergens naar een van de meest vooraanstaande musea voor hedendaagse kunst. Weerzien trad in de voetsporen van het ontstaan van deze collectie. Tegelijkertijd werd het museum uitgebreid en werd een nieuwe vleugel aan het museum toegevoegd, meer specifiek bedoeld om hedendaagse kunst te tonen die het overvloedige daglicht in de rest van het gebouw niet duldt, zoals videokunst en fotografie. Ook het museumrestaurant is opnieuw ingericht en uitgebreid.
M
Naast een nieuwe entree werd een nieuw beeld geplaatst op het voorplein van museum De Pont, dat al snel het meest gefotografeerde object van Tilburg werd. De luchtspiegeling van Anish Kapoor is even niet hetzelfde. De beelden van de steeds veranderende lucht lopen als een film over de gebogen spiegel van Sky
M
M
Inmiddels is de directie van het museum overgegaan in handen van de nieuwe directeur
M
M
M
